Cehennem Makineleri | Philip Reeve

Orijinal Adı: Infernal Devices (The Hungry City Chronicles, #3)
Türkçe Adı: Cehennem Makineleri (Yürüyen Kentler, #3)
Yazar: Philip Reeve (İngiltere)
Çevirmen: Ali Ünal
Sayfa Sayısı: 400
Yayınevi: ON8 Kitap (2013)
Türü: Genç yetişkin, steampunk, bilim kurgu
Değerlendirmem: %86 - Mükemmel
Ben bu kitabı okurken...: ... eşim şehir dışında olduğundan geçici bir bekarlık dönemindeydim.

NEDEN BU KİTAP?
Sadece kapağı için bile okurdum bu kitabı ama burada da belirttiğim gibi serinin ilk iki kitabını çok severek okumuştum ve üçüncü kitabın çıkmasını epey uzun bir süre beklemiştim. (Seriyi şahane kapaklarla devam ettiren ON8 Kitap'a tekrar çok teşekkürler).

KONUSU (ARKA KAPAKTAN):
Doğu ile Batı'nın savaşı dünyayı zifiri karanlığa sürüklüyor. Savaşın zihinleri altüst ettiği bir dünyada, uğruna yola çıkılan idealler bulanıklaşıyor ve kutuplaşma derinleşiyor. İnsan, toprağı canlandırmaktan aciz; yarattığı makinelerle ezip geçtiği ve çoraklaştırdığı dünyada verdiği yaşam mücadelesi her adımda daha ağır. Bir yanda Yürüyen Kentler, bir yanda Mobillik Karşıtları. Herkes, kadim dünyadan kalma Teneke Kitap'ın peşinde. Teneke Kitap hangi sırrı saklıyor?

DEĞERLENDİRMEM:
Yukarıda da belirttiğim gibi bu seriyi en başından beri o kadar sevdim ki  üçüncü kitabı okumaya başladığımda arka kapağına bile bakmamıştım. (Tabii bunda ön kapağın çok güzel olmasının da etkisi var sanırım). Serinin kaldığı yerden devam etmemesi ve araya uzun seneler girmiş olması, Tom ve Hester aşkının meyvelerini vermesi (Wren'e hem kızdım, hem de onu sevdim roman boyunca), uyuz ama serinin olmazsa olmazı hırsız, düzenbaz Pennyroyal'in bitmez tükenmez hainlikleri, Hester'in karanlık geçmişi, bir noktada evlat edinmek ve sümüklerini silmek, üstlerini başlarını temizlemek istediğim Yitik Oğlanlar bu seriyi daha da sevmeme neden olan temel öğelerdi.

Son dönemde yazılmış en iyi steampunk serilerinden kabul edilen Yürüyen Kentler dörtlemesinin üçüncü kitabı olan Cehennem Makineleri'nde Philip Reeve'in her kitapta bir önceki kitaba göre kurguyu okuyucuyu boğmadan zenginleştirme konusundaki başarısının iyice belirginleştiği görülüyor. Bu seride en çok hoşuma giden ise karakterlerin davranışlarının ve/veya kararlarının benim hiç beklemediğim bir şekilde olmasıydı. Ayrıca, yine karakterlerin davranışlarının ve/veya kararlarının benim beklediğimin tam tersi de olmaması daha da güzel oldu. Romanı okurken bu beni zaman zaman şaşırttıysa da, yazarın tercihini neden öyle yaptığını bana sorgulattıysa da Cehennem Makineleri'ni bitirdiğimde her detayın anlamlı bir bütünde yer aldığını gördüm.

Olayların aralıksız devam ettiği bir seride üçüncü kitaba "ve aradan 16 sene geçer" tadında başlamak yürek ister. Okuyucunun ilgisini ve olayların ritmini bozmadan bunu başarmak da ustalık ister. İşte Philip Reeve böyle bir yazar, işte Yürüyen Kentler böyle bir seri.

Distopya severler, yoksa bu seriye henüz başlamadınız mı? Çok ayıp :p