Cehennem | Dan Brown

Orijinal Adı: Inferno (Robert Langdon, #4)
Türkçe Adı: Cehennem (Robert Langdon, #4)
Yazar: Dan Brown (ABD)
Çevirmen: İpek Demir
Sayfa Sayısı: 576
Yayınevi: Altın Kitaplar Yayınevi
Değerlendirmem: %77 - Çok iyi
Ben bu kitabı okurken...: ... Kitap Kardeşliği'ne yine geç kaldım, yine geç kaldım.

NEDEN BU KİTAP?
#kitapkardesligihaziran

KONUSU (ARKA KAPAKTAN):
Harvard Üniversitesi Simgebilim Profesörü Robert Langdon başından vurulmuş bir halde hastane odasında gözlerini açar. Ne buraya nasıl geldiğini ne de nasıl vurulduğunu hatırlamaktadır. Camdan gördüğü manzara karşısında altüst olan profesör, evinden binlerce kilometre uzakta, Floransa’da olduğunu anlar. Yaşadığı korkunç baş ağrısına eşlik eden tek şey; sürekli kâbuslarında gördüğü kan kırmızısı bir nehrin karşısından kendisine seslenen gümüş saçlı güzel bir kadın ve toprağa baş aşağı gömülü can çekişen bedenlerdir.
 Langdon gördüğü kâbusları anlamlandırmaya çalışırken kadın bir suikastçı tarafından takip edildiğini, kendine tedavi uygulayan doktorlardan biri gözlerinin önünde vurulunca anlar. Hastanede görevli diğer doktorlardan biri olan Sienna Brooks’un o ölüm kalım anında yardım etmesiyle hayatta kalır.
Simgebilim profesörü kendini bir anda ipuçlarını Dante’nin cehenneminde bularak çözmesi gereken korkunç bir senaryonun içinde bulur. Floransa’nın tarih kokan dar sokaklarından Venedik’in muazzam bazilikalarına uzanan semboller zinciri Langdon’ı insanlık tarihini sonsuza dek değiştirebilecek bir mekâna sürükler.
Burası üç imparatorluğun merkezi olmuş, insanlık tarihi kadar eski, dünyanın incisi İstanbul’dur. Ve bu şehirde ya insanlık tarihi baştan sona yeniden yazılacak ya da bunu yazacak hiç kimse kalmayacaktır...

DEĞERLENDİRMEM:

Cehennem yorumumu paylaşmadan önce Dan Brown’un Robert Langdon serisinin diğer üç kitabıyla aramızda geçenlerden de biraz bahsetmem gerekiyor. Dan Brown’dan okuduğum ilk kitap olan Da Vinci Şifresi’ni 2004 yılında İtalya’ya MBA’e gitmeden hemen önce okumuştum. Kitabı o kadar çok sevmiştim ki o dönemde nişanlıma (şu an eşim olur kendisi) Melekler ve Şeytanlar’ı alıp İtalya’ya göndertmiştim. Melekler ve Şeytanlar’a da  2004 yılının sonuna doğru bir arkadaşımı görmek için bindiğim Trieste-Venedik-Floransa tren seyahatimde başlamış ve kitabı Floransa gezim sırasında bitirmiştim. Floransa’ya görmek için gittiğim arkadaşım da epey bozulmuştu hatta. “Sen buraya beni görmeye mi kitap okumaya mı geldin?” demişti. Melekler ve Şeytanlar’ı okuyup da içlerinde Floransa’yı görme isteği oluşanların benimle empati kurabileceğini düşünüyorum. Robert Langdon serisinin 3. kitabı olan Kayıp Sembol’ü Dan Brown kitaplarına uzunca bir ara verdikten sonra 2010 yılı başında okumuştum. İşte tam da o zamanlarda öğrendim ki Da Vinci Şifresi serinin ilk değil, ikinci kitabıymış. Neyse ki kitaplardaki olaylar birbirinden bağımsızdı da içime çok dert olmadı bu gerçeği çok geç öğrenmiş olmak.

Serinin diğer 3 kitabını da severek okuduğum için 4. kitap olan Cehennem’e çok olumlu bir beklentiyle başladım. Kitabın akışı ve olayların kurgusu beklentime paralel çıksa da, Dante’nin İlahi Komedyası’nı okumamış olmamdan hayıflanıp dursam da, Robert Langdon ve Mickey Mouse’lu saatine, Langdon'ın Floransa’nın altını üstüne getirmesini çok kıskansam da romanın sonu çok etkilemedi beni. Belki de kitabın bir kısmının İstanbul’da geçeceği ve mükemmel olacağı yazılı ve görsel medya kanalıyla biraz fazla pompalandığından böyle oldu. Tabii bu Robert Langdon ile aramızda kara kedi geçtiği anlamına gelmiyor. Beşinci kitap yazılsın, çıksın, hemen alır okurum.

"KİTAP KARDEŞLİĞİ" HAKKINDA:

Hem kitap sevdalısı olup hem de twitter kullanıcısı olanlar “#kitapkardesligi” nden haberdardır herhalde. Değilse de ben bilgilendireyim. Kitap Kardeşliği, twitter üzerinden yapılan oylamada takip eden ayda hangi kitabın/kitapların okunacağını kararlaştırıp, ayın 1’i itibariyle herkesin o kitabı okumaya başladığı veya en azından -aynı benim gibi- o ayın içinde okumaya gayret ettiği bir kitap gönüllüleri birliği aslında.

Ben de sözde iki defa katıldım etkinliğe ama Mayıs ayı kitabı olan Kar Kurdu’nu Mayıs sonunda okuyup yorumlayabildim, Haziran ayı kitabı olan Cehennem’i Haziran ortasında okudum ve ancak şimdi yorumluyorum. Temmuzu pas geçtim. Ağustos’ta çok azimliyim bu sefer. Jean-Christophe Grangé’ın Kaiken isimli kitabını 1 Ağustos’ta okumaya başlamak (#kitapkardesligiagustos), okudukça ben de tweetlerle ve fotolarla twitterdaki bu eğlenceli ortama katılmak istiyorum. 3-11 Ağustos arası Bulgaristan'da olacağım ve internet erişimim olmazsa yine kaçıracağım diye de içimde gizli bir endişe var.

İki seferdir ayın kitabını okumayı ayın ikinci yarısına bıraktığım için işin eğlencesine dahil olamamaktan muzdaribim. Sizin de yakın dönemde Kaiken’i okuma niyetiniz varsa 1 Ağustos’ta başlamanızı öneririm.