Ben Robot | Isaac Asimov

Orijinal Adı: I, Robot
Türkçe Adı: Ben Robot
Yazar: Isaac Asimov (ABD)
Çevirmen: Gönül Suveren
Sayfa Sayısı: 224
Yayınevi: Altın Kitaplar Yayınevi
Değerlendirmem: %84 - Mükemmel
Ben bu kitabı okurken...: ... "küçük bir robotum olsa nasıl olurdu acaba?" diye düşündüm durdum.

NEDEN BU KİTAP?
Bu o kadar uzun zamandır okumaya niyetlendiğim bir Asimov kitabıydı ki… Ben Robot filmini de 2009 baharında izlemiş bulundum ve kitabı okumadan önce filmin detaylarını büyük ölçüde unuttuğumdan emin olmam gerekiyordu. Bu nedenle de kitabı babam geçen sene bana hediye etti ama ben ancak okuyabildim.

KONUSU:
Aslında kısaca Asimov’dan birbirinden güzel robot öyküleri diye özetlenebilir. Öykülerin temelinde robotların kendileri dışında ortak öğeler ise pozitronik beyinler, insan-robot ilişkileri ve robot psikolojisi. Elbette bir de kitabın başında yer alan, kitabı okurken aklında tutmanız gereken ve bitirdiğinizde de kendiliğinizden sıralayabildiğiniz “üç robot yasası”:

1. Bir robot, bir insana zarar veremez. Ya da hareketsiz kalarak bir insanın zarar görmesine neden olamaz.
2. Bir robot, insanların verdikleri emirlere uymak zorundadır. Ancak bu tür emirler Birinci Yasayla çeliştiği zaman durum değişir.
3. Bir robot, Birinci ve İkinci yasalarla çelişmediği sürece varlığını korumak zorundadır

DEĞERLENDİRMEM:

Bence her Asimov romanı bambaşka bir dünyadır ve yazar kendisini ne kadar çok romanını okursanız kendisine o kadar çok hayran bırakır. Bir başka deyişle, okunan Asimov kitabı sayısıyla Asimov’a olan sevgi, saygı ve hayranlık arasında pozitif bir korelasyon var. Kendim dışımda pek çok kişiden de bizzat görerek doğruladığım bir tespit bu.

Ben, Robot’ta da yine Asimov’un hayalgücündeki detaylara ve bunların birbirleriyle olan tutarlılığına hayran kaldım. İzlediğim onca bilim kurgu dizisi ve/veya filmi daha senaryolaştırılmadan yıllarca önce yazılmış bu romanda bugün baktığımızda “bilim kurgu” yerine “kurgu” diyebileceğimiz o kadar çok boyut var ki. Zamanında kısa süreli de olsa “robotics” doktorası yapan bir ev arkadaşımın olmasından kaynaklı robot teknolojilerindeki gelişim hiç şaşırtmamıştır beni. Yarın bir gün evimizde işlerimizi gören, yalnız yaşayanlara yarenlik eden robotların hayatımıza gireceğinden neredeyse eminim. Hal böyle olunca da Asimov’un bu kısa ama bir o kadar da derin romanındaki her robotu da ayrı ayrı sevdim, yazarın bilimsel cümlelerin, sayfaların arasına gömüp sunduğu psikolojik ayrıntılara da bir kez daha şaştım kaldım.

Son olarak, bu kitapla ilgili en az kitabın konusu kadar derin bir inceleme okumak isteyenleri de Kayıp Rıhtım’da yayınlamış Bedir “estarriol” Yılmaz’ın bu yazısını okumaya davet ediyorum.