Yıkanan Kadınlar | Tie Ning

Orijinal Adı: The Bathing Women
Türkçe Adı: Yıkanan Kadınlar
Yazar: Tie Ning (Çin)
Sayfa Sayısı: 397
Yayınevi: Altın Kitaplar Yayınevi
Değerlendirmem: %74 - İyi
Ben bu kitabı okurken...: ... düzgün bir okuma ritmi tutturamadım.

NEDEN BU KİTAP?
Yıkanan Kadınlar'ı Altın Kitaplar'ın web sitesinde ilk gördüğümde kitap, yazarı, ismi, kapağı ve konusuyla dikkatimi çekmişti. Özellikle de geçen sene okuduğum (ve ömrümde okuduğum en iyi kitaplar arasında yer alan) Lisa See'nin Kar Çiçeği ve Sırlar Yelpazesi'nin ardından Çinli kadınlar ile ilgili bir başka romanı yakalamak beni heyecanlandırmıştı. Bir tanecik yayınevim Altın Kitaplar da beni kırmayarak okuyup yorumlamam için gönderdi hemen kitabı bana.

KONUSU:
İki nesilden, dört Çinli kadının Çin'in değişen yaşam koşullarından, kendi aile hayatlarında karşılaştıkları sorunlara, birbirleriyle olan ilişkilerinden, erkeklerle yaşadıkları tecrübelere gibi konulardan, iç içe geçmiş olaylar örgüsünden oluşan bir değişik hikaye.

DEĞERLENDİRMEM:
Kar Çiçeği ve Sırlar Yelpazesi'nin eski, gelenekçi Çin'inden sonra modern Çin ve Çinli kadınlar hakkında bir kitap okumak oldukça tamamlayıcı oldu benim için. Bize oldukça uzak bu değişik kültürle ilgili bilgi dağarcığım ve bakış açım biraz daha zenginleşti bu kitapla. Kitapta (gerçekten de Çin'de yaşanmış bazı sosyal olaylar) yine ağzımı açık bıraktı. Aile ve insan ilişkilerinde kendi ülkemle aralarda çeşitli benzerlikler yakalasam da anlamakta güçlük çekeceğim kadar farklılıklar da vardı bu kitapta.

Kitabın kapağında 1994 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan Japon yazar Kenzaburo Oe'nin bu kitap için söylediği "Son on yılda çıkanlar arasından on edebi eser seçmem istenseydi, kesinlikle Yıkanan Kadınlar'ı aralarında sayardım" sözü yer alıyor. Oe'nin burada kast ettiği zaman dilimi 2000-2010 arası. Ben Yıkanan Kadınlar'ı beğendim ama Oe'nin etkilendiği kadar da derinden etkilenmedim yani.

İyi kötü empati kurabildim kitaptaki tüm kadın karakterlerle ama Çiao kararlarına, tercihlerine en sinir olduğum karakter oldu. Sizde de oluyor mu bazen merak ediyorum: Kitap okurken bazen karakterlerle öyle içli dışlı oluyorum ki kafama yatmayan tepkiler verdiklerinde veya davranışlar sergilediklerinde onlarla oturup tartışmak istiyorum. Yazarla değil, bizzat karakterlerle. Böyle onlara sorular sorayım, onlar cevap versin istiyorum. Yazarın kaleminden kurtulsunlar, özgür kalsınlar, kendilerini savunsunlar istiyorum. Bu kitapta da Çiao şöyle bir karşıma geçse "Arkadaşım derdin ne senin? Allahtan belanı mı istiyorsun?" diye sorasım çok geldi. İçimde kaldı valla...