Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana | Yaşar Kemal

Kitabın Adı: Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana (Bir Ada Hikayesi, #1)
Yazar: Yaşar Kemal (Türkiye)
Sayfa Sayısı: 318
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları (2004)
Türü: Fantastik kurgu
Değerlendirmem: %86 - Mükemmel
Ben bu kitabı okurken...: ... bu kitabı ilk okuduğumda nerelerde neler yapıyor olduğumu hatırlamaya çalıştım. (Kitabı 9 sene önce de okumuştum da.)

NEDEN BU KİTAP?
Yazar Ayları | Kasım 2013

ARKA KAPAK YAZISI:
Lozan’da alınan mübadele kararıyla, Rumlar Yunanistan’a gönderilmiş ve savaşlarda yerini yurdunu yitirmiş insanların Ege’deki bu adaya yerleştirilmelerine karar verilmiştir. Adanın kaderi Poyraz Musa’nın gelişiyle değişir. Adaya sığınan çeşitli kökenlerden insanlar, Poyraz Musa’nın desteğiyle yaşadıkları bütün acılara karşın umudu ayakta tutarak yeni bir yaşamın filizlerini yeşertirler.

DEĞERLENDİRMEM:
Anneannem Lozan'da alınan mübadele kararı sonrasında Türkiye'ye gelmemeyi başarıp, II. Dünya Savaşı'ndan sonra dayanılmaz yaşam koşulları (sosyal ve siyasi baskı) nedeniyle İskeçe'den (Yunanistan) kaçak göçek Edirne'ye gelen bir ailenin en büyük kızıdır. Ailede böyle bir şahsiyet olunca da mübadeleyle ilgili romanlara olan ilgim yüksektir. Buradan hareketle neredeyse 10 sene önce almıştım Bir Ada Hikayesi dörtlemesinin ilk iki romanını. Her ikisini de okumuş ve sonrasında dörtlemenin diğer iki kitabını da almama karşın bir türlü okuma fırsatım olmamıştı. Aradan geçen bunca zamandan sonra Yazar Ayları yazarımız Yaşar Kemal olunca dörtlemenin tamamını okumaya karar verdim ve böylelikle Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana'yı ikinci defa okudum. Aradan geçen onca zamana karşın olayları büyük ölçüde hatırlasam ve kitap boyunca beni şaşırtan herhangi bir konu olmasa da aynı 9 sene önce olduğu gibi yine çok sevdim dörtlemenin bu ilk kitabını.

Savaşın insan psikolojisinde, insan karakterinde yarattığı değişimlerin tüm boyutlarını birbirinden güzel, eşsiz betimlemelerle okuyucularına aktaran Yaşar Kemal'in ne kadar büyük bir kalem olduğunun en iyi örneklerinden biri bu roman. Karakterleri o kadar güzel anlatıyor ki her biri gerçek hayatta tanıdığınız insanlarmış gibi gelmeye başlıyor bir süre sonra. Karınca Adası'nın iskelesini, yemeklerin yenilip içildiği, çeşit çeşit paylaşımın yapıldığı çınar ağacını o kadar ince ince anlatıyor ki yazar, iskeleden çınar ağacına giden yolu, çınar ağacının kendisini veya çınar ağacının önünden devam eden yolu hayal etmeniz inanılmaz basitleşiyor. Sanki yazarın hayalgücü sizin belleğinize olduğu gibi kopyalanıyor kelimeler aracılığıyla. Şu an serinin ikinci kitabını (yine ikinci defa) okuyorum, yarı yoldayım ve her şey aynı güzelliğini koruyor. Dördüncü kitabın sonunda da aynı yorumları yapabilmek dileğiyle...